wypytywać się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wypytywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wypytywaćtuję, wypytywaćtuje, wypytywaćany {{/stl 8}}– wypytać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wypytywaćam, wypytywaća, wypytywaćają, wypytywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zadawać komuś wiele pytań, często szczegółowych;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypytywać się – wypytać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co wypytywać – wypytać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypytywać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypytywać się o rodziny, dzieci.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypytać — dk I, wypytaćam, wypytaćasz, wypytaćają, wypytaćaj, wypytaćał, wypytaćany wypytywać ndk VIIIa, wypytaćtuję, wypytaćtujesz, wypytaćtuj, wypytaćywał, wypytaćywany «zadać komuś szereg pytań; pytając wybadać kogoś» Wypytywać kogoś o dane personalne.… … Słownik języka polskiego
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
spytki — Wziąć, brać kogoś na spytki «wypytać, wypytywać kogoś o coś, często natarczywie»: Marta wpadła w „dołek”, czego nie udało się ukryć przed bacznym okiem Jerzego. Zręcznie wziął na spytki przyjaciółkę i... okazało się, że przyjaciółka też jest… … Słownik frazeologiczny
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
dopytać — dk I, dopytaćam, dopytaćasz, dopytaćają, dopytaćaj, dopytaćał, dopytaćany dopytywać ndk VIIIa, dopytaćtuję, dopytaćtujesz, dopytaćtuj, dopytaćywał, dopytaćywany 1. «dokończyć pytania, wypytać do końca» Dopytać wszystkich uczniów przed przerwą… … Słownik języka polskiego
egzaminować — ndk IV, egzaminowaćnuję, egzaminowaćnujesz, egzaminowaćnuj, egzaminowaćował, egzaminowaćowany «poddawać egzaminowi; sprawdzać czyjeś wiadomości naukowe lub fachowe» Egzaminować uczniów z kilku przedmiotów. przen. «badać, oglądać; wyciągać na… … Słownik języka polskiego
indagować — ndk IV, indagowaćguję, indagowaćgujesz, indagowaćguj, indagowaćował, indagowaćowany «prowadzić indagację; wypytywać, dopytywać się, badać» Indagować kogoś o coś, w jakiejś sprawie, na jakiś temat. Podchwytliwie, natarczywie indagować. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
maglować — ndk IV, maglowaćluję, maglowaćlujesz, maglowaćluj, maglowaćował, maglowaćowany «wałkować, wygładzać w maglu bieliznę, tkaniny» przen. pot. a) «usilnie kogoś wypytywać o coś, męczyć, zanudzać kogoś pytaniami» Maglować kogoś o wrażenia z podróży.… … Słownik języka polskiego
